Week #25 en #26: drukte & gedoe op de laatste dagen

Het schooljaar zit er weer op en zoals elk jaar gaat dat gepaard met horten en stoten van drukke en tegelijkertijd lege dagen na mekaar. Zo trok de dochter het allerlaatste schoolweekend nog op zeeklassen wat werkelijk heerlijk was en waar zij ontzettend hard van genoot, zo werd de tweede zoon geproclameerd aan de basisschool, zo beslisten we dat de jongste zoon half zal versnellen (volgend jaar in het 3^e maar wiskunde in het 4^e leerjaar) én zo sloot de oudste jammer genoeg het jaar af in mineur. Ik zou aan dat laatste een hele post kunnen wijden, maar dat ga ik niet doen want dan krijgt het ineens teveel aandacht, aandacht die het niet nodig heeft aangezien er niemand hier thuis nog van wakker ligt, maar ik wil het wel kwijt, want ik moet dat gewoon toch ergens schrijven ofzo…

De oudste had een erg zwaar jaar waardoor hij ergens na Kerst in therapie ging maar er door kwam én erin slaagde om zijn laatste examenreeks ontzettend goed af te leggen (met echt wel hele mooie resultaten voor wiskunde, fysica, Frans…). Jammer genoeg lukte het hem nét niet – op 3 punten na – om de eerdere put voor Latijn te dichten én besloot de school hem daarop een B-attest te geven, met de B van botte bijl, van boekhouder, van balen maar zeker niet van belonen. Je moet dus in een streng college zitten om ten tijde van corona gewoon afgestraft te worden op één tekort (van 47) tussen allemaal (echt allemaal!) hele mooie andere resultaten. Die B houdt dus in dat hij over kan naar het 4^e (wetenschappen) maar moet stoppen met Latijn. We kregen dat verdict trouwens gortdroog op een ochtend in de mailbox. Als onderwijsmens ben ik hier natuurlijk tegenin gegaan en heb ik (eindelijk, want ik bijt al 3 jaar op mijn tanden ;)) mijn ongezouten mening gegeven over hun (onbestaande) pedagogische project, maar aangezien de zoon daar nog altijd zelf op school wil blijven en ikzelf Latijn vooral een overschat vak vind (en dus stiekem blij ben dat hij ervan af is) hebben we het maar zo gelaten. Natuurlijk zat hij wel echt in zak en as en zodus hebben we van de school en zijn klasleraar een serieuze inspanning gevraagd om alles beter te kaderen zodat hij na een zo moeilijk jaar toch niet enkel met een gefaald gevoel overblijft (iets wat de school wel goed deed, moet ik schoorvoetend toegeven).  Het is gewoon zo zo ontzettend jammer dat het zo hard gepeeld werd, terwijl we hier thuis allemaal het gevoel hadden dat hij zijn ‘mojo’ terug had (na 3 jaar geleden versneld het middelbaar in te gaan) én dus echt met mooie resultaten thuis kwam (buiten Latijn dan ;)) én hij zich eindelijk wat beter in zijn vel voelde. Achja, het is wat het is én weetje… dat van kleine/grote kinderen/zorgen is echt wel waar… zo jammer dat je ze niet kan blijven beschermen.

Swat, ik kookte veel én toch ook weer niet, ik kookte bijvoorbeeld wel een tapastafel voor de semi-inwonende-zus die jarig was én enkele andere lekkere gerechten, maar we haalden ook veel af en gingen eens eten. Vreemde, drukke en emotionele dagen daar zo helemaal op het einde van het schooljaar.

In het pakket zaten veel nieuwe aardappelen én wat was ik daar blij mee, maar als de man kookt, is het tegenwoordig altijd spaghetti met dé beste saus 😉

Er zat ook spitskool in het pakket en we hadden nog spek in de koelkast, dus werd er een slaatje gemaakt met komkommer, appel, spitskool, patatjes, spek en tomaat.

Zot ben ik op nieuwe patatjes dus pofte ik ze in de oven én grilde er zalm bij, met verse tzatziki en sla.

We hadden ook nog erwtjes en asperges én dus maakte ik een variant op dit lekker gerecht met gnocchi , een blijvertje denk ik!

En als laatste absolute kinderfavoriet waren wel de balletjes mét nieuwe patatjes en venkel uit de oven gebaseerd op dit recept, een nog grotere makkelijke blijver!

In de vakantie neem ik vakantie van het weekmenuuten omdat ik dan 1) geen vers groentepakket meer heb en 2) mezelf dan heel wat meer rust in de keuken gun, dus vanaf september weer meer van deze, én voor nu geniet van de zon (als die er is), een lekkere rosé en dat laatste gerecht met de balletjes, zo goed!