Week #25 en #26: drukte & gedoe op de laatste dagen

Het schooljaar zit er weer op en zoals elk jaar gaat dat gepaard met horten en stoten van drukke en tegelijkertijd lege dagen na mekaar. Zo trok de dochter het allerlaatste schoolweekend nog op zeeklassen wat werkelijk heerlijk was en waar zij ontzettend hard van genoot, zo werd de tweede zoon geproclameerd aan de basisschool, zo beslisten we dat de jongste zoon half zal versnellen (volgend jaar in het 3e maar wiskunde in het 4e leerjaar) én zo sloot de oudste jammer genoeg het jaar af in mineur. Ik zou aan dat laatste een hele post kunnen wijden, maar dat ga ik niet doen want dan krijgt het ineens teveel aandacht, aandacht die het niet nodig heeft aangezien er niemand hier thuis nog van wakker ligt, maar ik wil het wel kwijt, want ik moet dat gewoon toch ergens schrijven ofzo…

De oudste had een erg zwaar jaar waardoor hij ergens na Kerst in therapie ging maar er door kwam én erin slaagde om zijn laatste examenreeks ontzettend goed af te leggen (met echt wel hele mooie resultaten voor wiskunde, fysica, Frans…). Jammer genoeg lukte het hem nét niet – op 3 punten na – om de eerdere put voor Latijn te dichten én besloot de school hem daarop een B-attest te geven, met de B van botte bijl, van boekhouder, van balen maar zeker niet van belonen. Je moet dus in een streng college zitten om ten tijde van corona gewoon afgestraft te worden op één tekort (van 47) tussen allemaal (echt allemaal!) hele mooie andere resultaten. Die B houdt dus in dat hij over kan naar het 4e (wetenschappen) maar moet stoppen met Latijn. We kregen dat verdict trouwens gortdroog op een ochtend in de mailbox. Als onderwijsmens ben ik hier natuurlijk tegenin gegaan en heb ik (eindelijk, want ik bijt al 3 jaar op mijn tanden ;)) mijn ongezouten mening gegeven over hun (onbestaande) pedagogische project, maar aangezien de zoon daar nog altijd zelf op school wil blijven en ikzelf Latijn vooral een overschat vak vind (en dus stiekem blij ben dat hij ervan af is) hebben we het maar zo gelaten. Natuurlijk zat hij wel echt in zak en as en zodus hebben we van de school en zijn klasleraar een serieuze inspanning gevraagd om alles beter te kaderen zodat hij na een zo moeilijk jaar toch niet enkel met een gefaald gevoel overblijft (iets wat de school wel goed deed, moet ik schoorvoetend toegeven).  Het is gewoon zo zo ontzettend jammer dat het zo hard gepeeld werd, terwijl we hier thuis allemaal het gevoel hadden dat hij zijn ‘mojo’ terug had (na 3 jaar geleden versneld het middelbaar in te gaan) én dus echt met mooie resultaten thuis kwam (buiten Latijn dan ;)) én hij zich eindelijk wat beter in zijn vel voelde. Achja, het is wat het is én weetje… dat van kleine/grote kinderen/zorgen is echt wel waar… zo jammer dat je ze niet kan blijven beschermen.

Swat, ik kookte veel én toch ook weer niet, ik kookte bijvoorbeeld wel een tapastafel voor de semi-inwonende-zus die jarig was én enkele andere lekkere gerechten, maar we haalden ook veel af en gingen eens eten. Vreemde, drukke en emotionele dagen daar zo helemaal op het einde van het schooljaar.

In het pakket zaten veel nieuwe aardappelen én wat was ik daar blij mee, maar als de man kookt, is het tegenwoordig altijd spaghetti met dé beste saus 😉

Er zat ook spitskool in het pakket en we hadden nog spek in de koelkast, dus werd er een slaatje gemaakt met komkommer, appel, spitskool, patatjes, spek en tomaat.

Zot ben ik op nieuwe patatjes dus pofte ik ze in de oven én grilde er zalm bij, met verse tzatziki en sla.

We hadden ook nog erwtjes en asperges én dus maakte ik een variant op dit lekker gerecht met gnocchi , een blijvertje denk ik!

En als laatste absolute kinderfavoriet waren wel de balletjes mét nieuwe patatjes en venkel uit de oven gebaseerd op dit recept, een nog grotere makkelijke blijver!

In de vakantie neem ik vakantie van het weekmenuuten omdat ik dan 1) geen vers groentepakket meer heb en 2) mezelf dan heel wat meer rust in de keuken gun, dus vanaf september weer meer van deze, én voor nu geniet van de zon (als die er is), een lekkere rosé en dat laatste gerecht met de balletjes, zo goed!

9 reacties

  1. Latijn is zeker overrated! Een jaar of 2 geeft wel een kleine basiskennis. Maar andere, ‘mindere’ vakken zijn daarna ongetwijfeld nuttiger. Economie enzo 🙂

    Scholen kunnen soms zo over het hoofd beslissen. Gewoon meedelen valt blijkbaar onder communiceren, zelfs over cruciale zaken. En dan zijn ze verbaasd dat ze reacties krijgen… De school van mijn kinderen voert ook veranderingen door en ik heb ook gevraagd hoe ze dat zien in hun ‘pedagogisch project’ (in dezelfde bewoordingen!). Ik heb als antwoord gekregen dat er meer info zal volgen eind augustus. Benieuwd!

    1. Ja idd, daar zeg je zoiets… en straf dat daar dan in die scholen (en miss ook wel in de hoofden van mensen) vaak wat wordt neergekeken op iets als economie. Echt absurd is dat, terwijl ik toch ook maar mooi een masterdiploma heb zonder ooit één letter Latijn te hebben gelezen (maar wel economie heb gedaan ;)) Wel, ben ook benieuwd of je die meer info zal krijgen!

  2. Er heeft er bij ons thuis ooit ook eentje een B-attest voor Latijn gekregen. ’t Lijkt een beetje een klassieker; ofwel schitter je in Latijn, ofwel krijg je een B-attest want gewoon ok past blijkbaar niet in die richting. Inderdaad niet te veel van maken, maar uiteraard wel frustrerend, vooral als de communicatie zo bot is.
    Voor de rest was het heel fijn om weer eens iets van jou te lezen. De zomervakantie is ondertussen al twee weken bezig he. 😉

    1. Ja idd, dat past ook wel echt gewoon bij het elitaire karakter van Latijn he… het draait ons idd niet om dat attest maar gewoon de manier waarop, als ze de moeite hadden genomen om even te telefoneren of zelfs maar gewoon een hele epistel bij die mail te zetten, hadden we dat al sneller zo gelaten… maarja hier werd corona wel ingeroepen als excuus natuurlijk 😉 In elk geval heb ik nu wel het gevoel dat ze ons kennen 😉 en hoop ik op gewoon nog drie fijne jaren voor Tuur! En jaja ik ben weer maar eens met een inhaalbeweging bezig, dus je gaat me nog meer lezen!

Altijd fijn om iets te horen!