Week #47: even stil geweest

Deze foto weerspiegelt mooi het gevoel dat ik heb na een aantal weken door ploeteren, ineens was er terug meer licht en ademruimte.

Het is echt even helemaal stil geweest hier met weekmenu’s en dat had eigenlijk een heel simpele verklaring: er werd gewoon veel minder gekookt en als er gekookt werd, heb ik het ook niet meer genoteerd. Het was survival modus all over the place… ik kan het gewoon niet anders verwoorden.

Eentje uit de oude doos, vlak nadat opa gestorven was, wat hebben we toch genoten van die drie extra jaren die we nog hebben gehad!

Voor de herfstvakantie namen we afscheid van mijn lieve oma, de enige die er nog was en ik kan niet anders zeggen dan dat dat triest was (en is). Ik mis haar echt. We konden mooi afscheid nemen en ik heb elk moment dat ik niet moest werken mee aan haar bed gewaakt, en ben daar ontzettend dankbaar voor want dat zijn (raar maar waar eigenlijk misschien) heel erg mooie momenten. Ze nam rustig haar tijd om afscheid te nemen én eens het moment er was, boksten we een viering in mekaar én zo hadden we dus een laatste pittige twee weken voor de herfstvakantie, (ohja, én om het nog leuker te maken hadden we ook nog twee kinderen in quarantaine). Rouwen zou je eigenlijk echt niet even tussendoor mogen doen, maar toch wordt dat wel verwacht. Het is jammer dat ik soms niet effe gewoon afstand kon nemen van mijn werk, maar gelukkig leiden mijn studenten me altijd wel af, hoewel ik op een gegeven moment wel gewoon voor de klas ben beginnen huilen, iets wat me helemaal overkwam. Laat ons zeggen dat de herfstvakantie dus als geroepen kwam.

Na de herfstvakantie hadden we een jarige, eentje die 12 werd, onze kleine kunstenaar die sinds begin van dit jaar in Antwerpen op de kunstschool zit. Ik kan niet bevatten hoe goed hij dat eigenlijk doet. Ik zou soms zo graag een vlieg willen zijn én hem eens een dagje volgen. Hij is zo ontzettend gegroeid de afgelopen maanden en dat is gewoon zo ontzettend schoon om te zien. Jammer genoeg volgden er daarna terug twee lastige weken. De ene na de andere in het gezin viel uit waardoor we met zieke kinderen en zieke ouders zaten wat altijd een top combinatie is. Het was geen corona, maar een dikke griep die ons allemaal in z’n greep hield én die ongenadig hard toesloeg. Ik denk dat we die dagen overleefd hebben op boterhammen en soep. We zijn erna dan maar massaal vitaminen beginnen slikken en kijk, in de derde week na de vakantie kwam iedereen er weer door, wat betekent dat ik vanaf daar onze recepten weer ben beginnen bijhouden, dat we helemaal gezond en wel de finale van K2 zoekt K3 konden volgen (hoera voor Julia) én konden genieten van de eerste sneeuw in onze geliefde Ardennen. Ik ben elke keer nog altijd zo ontzettend dankbaar met die plek want er is weinig dat het hoofd zo leeg maakt als een stevige boswandeling en een warme chocomelk bij de open haard.

Ik was vroeger helemaal niet zo een grote sneeuwfanaat, maar sinds we geregeld in de sneeuw zitten bij Paula, kan ik er eens zo hard van genieten!

Ik denk te weten dat er in het pakket zeker witloof, bloemkool, pastinaak, sla en venkel zat, want we aten sowieso het volgende:

  • Witloof met ham & kaas uit de oven is het ultieme comfortfood!
  • Ik bakte (wegens veel appels) nog eens een appelcrumble en val daarvoor altijd terug op dit recept!
  • Zalmburgers met pastinaak en bloemkool, wat een heerlijke combinatie was! Ik bedenk me ook dat ik terug wat bloemkolen en pastinaken over heb dus dat dit nog eens op tafel komen wegens erg lekker (en niet te moeilijk!) Receptje vind je hier!
  • Pasta met venkel en Italiaanse worst. Ik maakte deze al vaker én het is gewoon een blijvertje.
    Snijd de venkel fijn, stoof een uitje met look aan in een grote pan. Knijp de Italiaanse worst uit boven de pan én bak het gehakt rul. Voeg de venkel toe en stoof verder. Zet een ruime pan met water op het vuur en kook de pasta. Voeg een blik tomatenstukjes toe aan de venkel en laat alles sudderen (voeg eventueel nog wat water toe en wat tomatenconcentraat). Goed afkruiden met peper, zou & Italiaanse kruiden, pasta afgieten en alles door mekaar mengen. Afwerken met geraspte Parmezaan.
  • Italiaanse avond met pizza’s om de finale van K2 zoekt K3 te volgen, hoe het komt weet ik niet (want zo een grote K3-fanaten lopen er hier niet rond), maar we zaten tijdens de finale allemaal aan de TV gekluisterd en ik krijg waterval nog altijd niet uit mijn hoofd 🌈

Zoals elke week deed ik ook een bentobox, maar geen idee meer wat erin zat… Moest je iets maken deze week, ga dan voor de zalmburgers, het is eens wat anders en zeker de moeite waard!

6 reacties

    1. Oh echt geen zalmburgers?
      Ja, die Ardennen dat is echt zo deugddoend. Ik mis het ook echt wel als we er niet geraken (zoals nu met de examens) en besef echt hoe geweldig het is dat we die uitvalsbasis hebben.

      1. 100% veggie 🙂 Stel dat die kerstplannen nu eens allemaal geschrapt worden … dan vind ik de Ardennen een prachtig alternatief. Eventueel met witte vlokjes maar dat is zelfs geen must.

      2. Och ja, witte vlokjes zijn idd geen must maar wel heel schoon vanachter een raampje 😉 (en denk je, gaan die kersttoestanden geschrapt worden?)

      3. Als het niet door Alexander De Croo is, dan wel door familieleden die het niet zien zitten. Ons eerste kerstfeest is alvast geannuleerd.

Altijd fijn om iets te horen!