Week #49: zie ginds komt… hopelijk de rust

Foto door Brett Jordan via Pexels

De week begon met de goedheilige man die langskwam en weer te veel bracht, gelukkig kent diezelfde mens ook – niet onbelangrijk – de geneugten van het tweedehands shoppen. Ik begrijp niet zo goed hoe het komt maar hoewel we vandaag slechts een weekje verder zijn, lijkt het al een maand geleden. Is het omdat ik aan het aftellen ben naar de kerstvakantie? Vermoedelijk, want op de hogeschool is het nog steeds chaos. Ik heb het gevoel dat we gewoon ontzettend slecht gestart zijn én nog altijd niet onze draai hebben gevonden daar. Het is van schakelen, omschakelen en terugschakelen. Het is van communicatie die mekaar op een week tijd tegenspreekt. Het is van voorbereiden om toch weer teniet te doen, om niet veel later (wanneer het eigenlijk te laat is) toch terug te moeten oprakelen. Het is een verschrikking en ondanks het feit dat ik afgelopen week elke klas trakteerde met Sintsnoep en iedereen blij was, knaagde het bij mezelf. Wat heeft het voor zin als ik maar blijf gaan terwijl ik me meer en meer een pion voel? Ik heb nood aan echte rust, want ook al ben ik hier weer alles aan het afschrijven (vuistje voor mezelf) het werk blijft nu natuurlijk wel liggen.

Ik kookte wel veel, dronk er een glas bij en besloot dat koken toch  altijd luchtigheid geeft, maar ik kan niet ontkennen dat ik er soms ook geen energie voor kan vinden én dat een Deliveroo-maaltijd snel besteld is. Ondanks dat maakt ik toch het volgende:

Homemade pizza omdat de kleinste in huis eindelijk nog eens een vriendje te slapen had. Soms vergeten we te investeren in de ouders en vriendjes van dat kleinste ventje (want ja, de ouders van de oudste gaan wel nog altijd mee en je hebt maar zoveel tijd in je agenda) maar op deze manier maakte ik gelukkig wel wat goed en was Bob (toen ze eindelijk sliepen) in de zevende hemel.

Geroosterde groenten met stukje vlees.
We hadden een romanesco en eerlijk gezegd weet ik nooit goed wat daarmee te doen, tot we dit gerecht zagen dat we volgens mij vroeger al wel eens maakten, maar weer vergeten waren. Je krijgt die romanesco niet beter bereid denk ik.

Kip met witloof & brood
We hadden allemaal nood aan comfortfood toen we van de architect terug kwamen (jaja, nog steeds mee bezig) en beter dan dit wordt het gewoon niet.
Bak kip aan in een diepe pan zodat ie langs alle kanten een kleurtjes krijgt. Voeg witloof in grof gesneden stukken toe, hussel door mekaar en laat even verder aanbakken. Kruid goed af met peper/zout en nootmuskaat. Voeg (soja)room (eventueel zelfde hoeveelheid melk) toe zodat de kip en witloof bijna onderstaan. Laat sudderen tot alles zacht is. Afwerken met peterselie én héérlijk met stukje brood.

Broccoli soep
Weinig woorden, maar altijd lekker

Gehaktballetjes met bloemkool en aardappel
Ik wou iets simpels dat gewoon goed was en waarvan ik wist dat de kinderen het lekker zouden vinden én vond dat in dit gerecht.

Wok met wortel, broccoli, scampi & noedels
Zoals altijd zijn de wokgerechten een samenraapsel van wat er nog in de koelkast lag, misschien is dat niet de beste strategie maar och… wie ligt daarvan wakker?

In de bento’s kwamen weer rauwe groenten en blokjes kaas, heel veel kaas deze keer, want de kaas werd verdeeld over 2 boxen ipv 4, aangezien de twee oudsten in de examens zitten en de kaarsen op de kast branden! #doetagoejongens

Altijd fijn om iets te horen!