Roadtrip Zweden

Save the best for last, zeggen ze weleens, en dat klopt misschien wel met dit voorlopige laatste verslag. Het land, de taal, de mensen die ons het meest konden raken, waren de Zweden, nochtans hadden we dat niet voorzien, want ons vakantieplan een paar jaren geleden was immers Noorwegen. Zweden, de noodzakelijke doortocht, namen we er wel bij.

We gingen rondtoeren en aangezien beide landen zo enorm uitgestrekt zijn, opteerden we voor een camper toen de optelsom aan vakantiehuisprijzen nogal hoog bleek uit te vallen en we met de baby, peuter en kleuter geen tentambities koesterden.

Een huis op wielen dus, wat een luxe en wat een geweldige manier van reizen, nog steeds kijken we vol verlangen naar voorbijrijdende exemplaren op de snelweg. Als Paula niet zo lijvig was geweest of überhaupt niet aan de orde was, waren we waarschijnlijk al lang ingegaan op de reclame die we nog jaarlijks op onze deurmat vinden.

Van zodra we de grens overstaken naar het westen en Noorwegen binnenreden, iets waar we zo lang naar uit hadden gekeken, wisten we dat Zweden in ons hart zat en héél erg diep, want naast een camper dromen we (niet meer zo stiekem nu) van een typisch rood romantisch huisje op het Zweedse platteland. Niet veel nadat we thuis kwamen, zocht ik daarom op hoe we konden emigreren, welke de knelpuntberoepen waren (jiehaa voor twee IT-diploma’s) en begon de wederhelft Zweeds te studeren. Of dat er ooit nog van komt, geen idee, of we ooit nog willen dat het ervan komt, ook geen idee, maar we vinden het wel een leuke gedachte dat je eigenlijk altijd wel alles ineens kan omgooien.

Zweden maakte een verpletterende indruk en wel hierom:

• De prachtige kleurrijke huisjes in de bloemrijke steden en dorpen zoals Ystad
• Het schijnbaar moeiteloze mooie en leuke design van pakweg een borstel & vuilblik, hoe komt het toch dat die stomme huishoudartikelen bij ons zo saai zijn en daar geprint worden met bloemetjes? (en dat zonder een arm kwijt te zijn bij aankoop ervan)
• De vele lekkere lunchbuffetten, salade, brood, vis, vlees, koffie & water voor een schappelijke prijs, de echte Zweedse balletjes die ik nog steeds maak uit mijn geïmporteerd Zweeds kookboek.
• Fika’s: koffie & taartmomenten
• De idyllische plekken: witte kerkjes, appelbomen (die we stiekem plukten in pyjama), uitgestrekte meren, rode huisjes…
• Het prachtige kasteel in Kalmar en het lunchplekje er vlakbij, met kussentjes op houten banken, daar waar we onze eerste Zweedse fika hadden en verkocht waren. -Het prachtige kasteel en de dobberende bootjes van Vadestena
• Het feit dat je mag wildkamperen, overal als je niemand stoort, de prachtige plekken die we daardoor tegenkwamen.
• De snoepstad Granna, nog steeds hebben we spijt dat we geen 100 pakjes van de munt-chocolade snoepjes meebrachten, daarom dat het dan ook op mijn kookbucketlist staat 🙂
• De eilanden van Zweden (Öland bijvoorbeeld), de eilandjes in het midden van een meer, waar je met een overzetboot of lange brug naartoe moet en overal mag je kamperen. Fantastisch.
• De stenen van Alle Stenar (een soort Stonehenge van Zweden)
• De grote prachtige uitgestrekte meren, de bossen, het wandelen
• Het schijnsel van de middernachtzon, we waren er te laat voor, maar zelfs bij ons was het eind augustus om half twaalf ’s nachts nog erg licht buiten.
• De leuke stad Göteborg
• De supermarkten in Zweden, gigantisch uitgebreide supermarken, je kon er alles zelf samenstellen: je koffie, je salades, je muesli, je noten… super proper, groot en al bij al echt niet veel duurder dan bij ons, soms duurder, maar vaak ook goedkoper, zeker de inheemse producten.
• Het oversteken van de poolcirkel
• Vuurke stook doen
• Stockholm natuurlijk, hartje voor Stockholm
• De brievenbussen op een rijtje
• Rendieren passeren, gewoon op straat
• Het alleen-op-de-wereld-gevoel, uren en uren door de bossen, op de weg, zonder een mens te zien
• De zalig verse melk en chocomelk, wij zijn zuivelfanaten.
• Naar het ijshotel (of wat er van overblijft zo in de zomer), nooit gedacht dat ijs zo blauw was, prachtig… ik snap helemaal waarom de dochter nog steeds grote fan is van Elsa & Anna.

Ja, Zweden is de moeite, als je twijfelt: gewoon gaan, het Zweeds is best goed te verstaan, de mensen zijn openhartig, het is echt niet zo veel duurder en een pak dichterbij dan je denkt (het Zuiden van Zweden bereik je in één dag), absoluut genieten van de rust en de uitgestrektheid en wie weet worden we ooit wel buren, daar in ons rode huisje op het platteland.