Zoals de traditie ons voorschrijft koken de kinderen op oudjaar, hoewel het dit jaar eigenlijk kerstavond was, maar kom, corona doet wel gekker met ons. Ze kookten niet alleen, ze kochten ook kadootjes voor mekaar. Het is te zeggen: wij trekken allemaal naampjes, iedereen denkt goed na en probeert het ideale kadootje te scoren en moeder/vader betalen alles, maar dat hoort nu eenmaal zo en ik vind dat een heerlijk moment. Ik verbaas me er telkens weer over hoe ontzettend goed ze mekaar kennen, van de kleinste tot de oudste, dat is echt schoon om te zien. Ik hoop oprecht dat we dit zullen kunnen bijhouden tot de rollen omgedraaid zijn waarin zij die onze kadootjes gaan kopen als wij te oud en te versleten zijn om nog winkels te doen.
In elk geval, draait het natuurlijk vooral rond dat koken én zij die het menu opstellen zonder al te veel inbreng van ons. We hebben – eerlijk is eerlijk – doorheen de jaren wel wat restricties ingebouwd. Zo moeten ze proberen om elk jaar opnieuw een ander menu te maken én iedereen schuift elk jaar een gang op, dit nadat we drie jaar na mekaar mac&cheese op ons bord kregen.
Ik weet niet hoe het kwam, maar dit jaar vreesden we de allereerste keer echt voor een indigestie, de man en ik zagen oprecht het menu dit jaar niet zitten: teveel ‘zwaar eten’ op een hoopje, maar achteraf bleek alles eigenlijk best goed mee te vallen hoewel we natuurlijk aftellen naar de dag waarop hun menu even feestelijk is als hun outfit 😉
Wat we dan aten:
- Bob was dit jaar verantwoordelijk voor het hapje en hij bakte croque monsieurs.
- Mies ging als voorgerecht voor een pompoensoep met balletjes
- Jan wou absoluut pita dus na een stevig hapje en een nog stevigere soep, maakten we plaats voor pita’s met alles erop en eraan!
- Tuur sloot de avond af met zelfgemaakte pasteis
Vorige edities:
Oh maar echt, zo schoon! En die foto’s, echt, wauw, jullie hebben een heel mooi gezin! ❤
Oh dankjewel, zo lief 😘
Het mag dan al neig en veel geweest zijn, knap dat ze dit elk jaar opnieuw doen. Moet leuk zijn ook om de evolutie te bekijken.
Die eerste foto van jullie kinderen. Zalig. De liefde spat eraf!
De evolutie is idd echt leuk om te zien én het is echt heel fijn dat ze dit zo omarmen, ik hoop echt echt dat we dit gaan kunnen blijven doen!
Ah, schitterend! Ze gaan daar later geweldige herinneringen aan hebben. Kuisen ze dan ook de keuken op of komen de ouders daar weer in beeld? 🙂
Haha, meestal doen ze dat wel half half, als wij ze daarop wijzen want anders zijn ze heel snel weg nadat ze ‘hun gerecht’ hebben gemaakt 😉
Dat menu was inderdaad wel zwaar. Maar zo een leuk concept! De pasteís ga ik ook eens maken.
Ja idd echt heel zwaar, maar idd het blijft wel leuk! En die pasteis zeker maken!
Er stond ook liefde op het menu zie ik. Schattigaards!
😘 ahja liefde gaat door de maag he 😉