Mijn week in boeken en beelden zomer ’22, deel 2

Tijdens een van de vele avondwandelingen (hoe zalig zijn die lange zomerse dagen eigenlijk)

Onze eerste volledige week van deze zomervakantie zit er al weer op. De dagen volgen mekaar snel op en ik ben blij dat ik zoveel foto’s neem zodat ik altijd kan terugbladeren en blij kan worden met zoveel zomergeluk. We verdelen deze eerste weken onze tijd een beetje tussen de Ardennen en Mechelen, maw een beetje tussen traag en soms (te) druk.

Het eerste ‘boke’ van de week was er eentje met de rode bessen gelei die ik de week ervoor maakte. Het maken van je eigen confituur/gelei/… geeft me altijd een instant huiselijk gevoel. Ik vind het ook fijn als de kinderen in de keuken mee komen kijken hoe dat in z’n werk gaat en beeld me in dat zij misschien ooit op een dag hetzelfde gaan doen met de besjes uit hun tuin.

Aangezien de man dezer dagen altijd aan het werk is, vul ik de dagen met de kinderen: we gingen samen solden-shoppen (ze krijgen de vrijheid om zelf hun kleren te kiezen wat altijd een beetje hun persoonlijkheid weergeeft, want de tweede loopt nu ganser dagen met een psychedelisch hoedje op z’n hoofd rond, alsof er nog niet genoeg chaos in dat kopje steekt ;)) en we gingen samen naar de mooie grotten van Han.

Ik wou echter ook eens grote kuis in ons Paula doen én met een beloning in Playstation-tijd, deden de kinderen dat ‘gewillig’ allemaal mee.

De eerste keer de vuurput aansteken = eerst al het onkruid wegbranden

We aten een ijsje van de ijskar die voorbij kwam en staken de vuurput voor het eerst in lange tijd nog eens aan. Schone dagen zo in het groen.

Toen reden we met een prachtige zonsondergang terug naar Mechelen

In Mechelen gingen we traditioneel (altijd in de vakanties) samen naar de nieuwe Minions-film kijken (heerlijke film in onze hele fijne stadscinema) en wandelden langs de kermis die we op voorhand van plan waren te negeren, iets wat duidelijk niet gelukt is 😉 Er werden afspraken bij de dokter, tandarts, orthodontist en kapper afgewerkt, boodschappen gedaan en er bleef zelfs op de wilde boef nog een vriendje slapen.

De kermis, altijd net iets te druk en te schel, maar ach, kinderen vinden het – net zoals ik vroeger – wel echt de max (en voor smoutebollen moet je gewoon wat overhebben)

In het weekend reden we naar het Noorden van het land en was er tijd voor familie: een feestje en eindelijk nog eens een bezoekje met de kinderen aan de oma die daar in het rusthuis zit. Ik schreef ooit al wel eens over haar én het blijft confronterend, zeker voor de kinderen, maar ik maakte van de gelegenheid gebruik om ze nog eens samen op de foto te zetten.

We maakten ons hoofd leeg met een mini-wandeling aan de grens (met dank aan geocaching dat je altijd naar mooie plekjes brengt) en sloten de week af door opnieuw naar het uiterste Zuiden te rijden.

Wat ik las

Ik droogde onlangs massa’s appelsienschijfjes die we daarna in de vriezer staken, ideaal versiersel voor eender welk drankje.
  • Roofdier (Lieve Van Weddingen): vertelt het verhaal van Alice wiens leven compleet overhoop wordt gehaald als ze erachter komt dat haar man er gedurende hun ganse huwelijk ettelijke minnaressen op nahoudt. Ik las een artikel in de standaard over de auteur én besloot het boek te lezen. Het gezegde dat de realiteit soms de fictie kan overtreffen, is hier helemaal op z’n plaats. Heftig verhaal.
  • De dochter van de nazi (Louise Fein): vertelt het verhaal van een verboden liefde tussen een Nazi-meisje en een Joodse jongen, vlak voordat de tweede wereldoorlog uitbreekt. Het louter afschilderen als een liefdesverhaal zou het boek oneer aan doen want daarvoor zijn de plotwendingen te talrijk en de personages veel te mooi uitgewerkt. Dit is een pareltje, zo eentje waar je een beetje verweesd van achter blijft.

De zomer is voor blote voeten op het terras, jammer genoeg lust ‘De Mike’ aka schildpad Mieke veel te graag blote tenen, dus altijd paraat staan met een extra stukje watermeloen 😉

10 reacties

  1. Hoewel druk lijkt dat toch een hele fijne week te zijn geweest. Roofdier zet ik op mijn lijstje, bedankt voor de tip. Nog 3 dagen werken en dan begint ook bij ons de vakantie.

  2. Ziet er toch wel zalig uit, die vakantie bij jullie. Hier ook laatste loodjes afwerken en dan zaterdag in verlof :-).
    En De dochter van de nazi is inderdaad zo’n boek dat onder je vel kruipt, heb het ook heel graag gelezen. Ik kijk al uit naar vakantie en mijn momentjes met mijn ereader 😉

    1. Ja, de vakantiedagen deden al wel goed, ben blij dat ik onmiddellijk in vakantiemodus ben gegaan, hoewel ik nu stilaan stress krijg dat er nog wel wat moet afgewerkt worden tegen 2e zit, maar dat is voor wanneer de kinderen op kamp zijn! En graag gedaan van de tip!

  3. Oh wauw, een stadscinema in Mechelen! Ik wist helemaal niet dat die bestond, die komt op mijn lijstje. Wij gingen precorona dikwijls naar de cinema aan de Nekkerspoel (oa ladies movie nights). Bedankt voor de tip!

  4. Trouwens: jij leest op e-reader. Hoe geraak jij aan nieuwe boeken, koop je die? Ik ben net terug van onze zomerreis en had de e-reader van een vriendin mee. Op zich wel heel handig, ik twijfel een beetje of ik er eentje zou kopen. Ik leen momenteel veel fysieke boeken in de bib, e-boeken hebben ze daar ook maar het aanbod is minder groot.

    1. Ja, de meeste boeken lees ik op een e-reader, tenzij er daar geen e-versie van bestaat. Wel, ik heb een kobo, dus heb ineens toen een kobo plus abonnement genomen (kost me 9.99 euro per maand voor enkel lezen, als ik erbij zou luisteren is dat 12.99 maar dat doe ik niet), dat ik een beetje later heb opgezegd én nog wat later terug heb genomen 😉 omdat de zoon daar wel heel veel boeken op vond (die leest in de kobo-app via zijn GSM)(ondertussen vind ik daar trouwens ook veel boeken op, maar niet alles meteen), daarnaast koop ik zelf e-boeken die ik echt heel erg graag wil lezen én met collega’s op het werk hebben we een e-leesclubje, maw we delen de boeken die we aankopen wat ervoor zorgt dat we best veel boeken samen delen. In de bib heb ik zelf ooit geïnformeerd naar het aanbod van e-boeken, maar dat was toen niet zo erg groot, geen idee hoe dat nu zit.

Altijd fijn om iets te horen!