Over rituelen en gewoontes

Ik doe nog steeds mee met de Blogboost challenge en op de valreep ga ik het dus ook eens hebben over rituelen en gewoontes. Bij aanvang bedacht ik me eerlijk gezegd dat we er eigenlijk helemaal geen hadden, want gewoontes draaien hier een beetje mee met de wind en de kinderen. Ondertussen heb ik echter twee weken de tijd gehad om over het onderwerp na te denken én blijkt dat we veel meer rituelen en gewoontes hebben dan oorspronkelijk gedacht. Deze blogpost wordt trouwens op de rituelen-hoogmis van ons gezin geschreven, geen beter moment dus om nog eens mijn pen te kruipen!

Onze gewoontes & rituelen eens op een rijtje in compleet willekeurige volgorde:

• Op 1 november eten we wafels, een ritueel dat ik meekreeg als kind. De oma’s in beider families bakten wafels op 1 november die we met de hele familie met smaak opaten. Ik zet die traditie met ons gezin graag verder. Er was een tijd dat ik trouwens de wafels bakte, en de grootouders ze bij ons opaten, dus ja, 1 november, hoogmis der rituelen en mijn pot deeg staat klaar voor zo meteen!
• Op oudejaarsavond koken de kinderen, één van de leukste rituelen die wij zelf invoerden.
• Op zondagavond bestel ik een groentenpakket dat maandag geleverd wordt. Ik ben heel erg fan van Vers&Gezond als alternatief voor de Buurderij waar we – door de gewijzigde gezinsplanning – niet meer geraakten. Om de twee weken komt daar ook de bestelling voor de melkboer bij, want niet van huis moeten voor (h)eerlijke producten, ja daar maak ik graag een gewoonte van.
• Op zondag brunchen of dunchen we, ofwel tegen 11 uur een brunch, ofwel vroeger ontbijten en tegen 17 uur dunch, veel heeft te maken met het feit dat zondagen voor ons echte rustpunten zijn en heel gelijkend zijn aan vakantiedagen waarbij niets moet maar alles kan.
• Als het kan, gaan we op zondag ook altijd wandelen #zondagbosdag, je weet wel, wegens geen betere plek om de stress van de week af te schudden. Er was een tijd dat het #zondagtaartdag was en soms bedenk ik me dat ik dat eigenlijk ook beter eens terug wat nieuw leven inroep, maar vandaag niet, vandaag zijn het wafels!
• Als de man en ik gaan wandelen, een uurtje blokske rond, mogen de kinderen op de PlayStation, de meest geweldige gewoonte voor hen.
• Ik teken nog elke avond in mijn tekendagboek.
• Als we op reis gaan of voor de zomervakantie staan, maak ik altijd een playlist (op Spotify). Vroeger brandde ik die nog op een CD en maakte ik werk van een Cd-hoes. Ik denk dat dat ritueel ontstond in mijn kinderjaren waar ik cassettebandjes maakte. ‘The one and only’ van Chesney Hawkes’ brengt me daardoor steevast terug naar de achterbank in de auto waar ik met mijn twee zussen schaapjes telde in het Welshe landschap. Ik kan pas echt goed op reis vertrekken als onze playlist klaar staat en die – van zodra we de straat uit rijden – opzetten.
• Als de kinderen naar school zijn en ik niet naar school moet, dan pers ik zo goed als altijd appelsienen om de dag goed te starten. Als ik daarna thuis aan het werk ga, is dat steevast met een double shot latte (maw gewoon warm opgeklopte melk met 2 espresso’s) én een koekje. Het koekje is eender wat we in de kast hebben liggen, maar ik ben werkelijk een gelukkige mens als daar mijn favoriete trio-koekje ligt.
• We proberen elke avond het leukste van de dag met elkaar te delen.
• Op zaterdagochtend gaan we naar de markt, we halen soms verse bloemen op aan het bloemenkraam (dicht bij het klakkenhuizeke in Mechelen met wilde boeketten voor 15 euro, grote aanrader!), passeren wel eens langs het snoepkraam en halen vis en vlees op. Als er tijd is drinken we koffie (lees: ik drink koffie, de man drinkt warm appelsap met gember) en wachten we tot de kinderen uit de tekenacademie komen. Op zaterdagnamiddag is het steevast KSA én als het kan, rijden we daarna door naar de Ardennen.
• De kinderen krijgen op vrijdag een bentobox meer naar school, een gewoonte die hier vier jaar geleden ontstond en nog elke vrijdag een feit is.
• Wij vieren alles, mijn opa zaliger zei altijd ‘er is altijd een reden om te vieren’ en dat nemen wij hier zeer ter harte. Met vieren bedoel ik dan geen kadootjes geven aan mekaar, maar de tafel net wat feestelijker dekken, eten maken dat iedereen sowieso lekker vindt, een extra film met wat chipjes … je kent het wel. Natuurlijk vieren we de verjaar- een feestdagen, maar evengoed de start (of midden of eind) van de vakantie, het behalen van de zwembrevetten, de start van het weekend, de kinderen die thuiskomen van kamp/weekend…
• Ik drink wel heel graag een glas cava op vrijdagavond om het einde van de week te vieren, te vieren dat we het weer helemaal gehaald hebben!
• Sinds ik een fitbit draag, check ik ook elke ochtend hoe goed of hoe slecht ik heb geslapen, ik vind die cijfers en grafieken namelijk geweldig.
• Er zijn vast nog wel meer gewoontes waar ik nu niet op kom maar ik wil graag eindigen met de gewoonte die ik leerde van mijn zus, ze leerde me om ‘ik zie je graag’ te zeggen tegen de mensen die je, ja inderdaad, graag ziet. Niet alleen tegen je kinderen en je partner, maar ook tegen je (groot)ouders, je vrienden… We zeggen het vaak echt te weinig en eigenlijk is dat toch wel een heel schone gewoonte he?

Dus… ik zie jullie graag fijne lezers, merci om rond te blijven hangen, ook al schrijf ik tegenwoordig nog steeds met horten en stoten, heb ik nog een massa beloofde berichten liggen en staat er hier altijd meer dan één typefout wat sowieso resulteert in de gewoonte om elk gepubliceerd bericht minstens 35 keer bij te werken 😉

Meer van andere deelnemers lezen? Klik hier!