Er zijn veel wandelingen die de moeite zijn én dit is er eentje van: een wandeling die langs de grotten van Eprave loopt. Ik had nog nooit van die grotten gehoord én toch doken ze plots in het bos op, met stenen trappen ernaar toe, opnieuw een bevestiging dat er nog altijd veel moois ‘in de buurt’ te ontdekken valt.
De wandeling (rood/wit/rood) start normaal gezien in Eprave zelf, maar aangezien het daar wat druk was, zijn wij vertrokken in Hamerenne, een gehucht van Rochefort. Je wandelt door bossen, langs de grotten en grotendeels ook op verharde wegen door het glooiende landschap. Bij zonnig weer kan je je dus maar best beschermen want er is weinig tot geen afkoeling mogelijk (met een gezicht als een rode kreeft voor mezelf tot gevolg) tenzij je onderweg In Eprave of Rochefort een terrasje doet. Bierliefhebbers komen ongetwijfeld aan hun trekken op het leuke terras van de brouwerij van de Lesse (maar misschien best pas na de wandeling 😉). Kaartje van de wandeling vind je onderaan!
Echt een aanrader voor moest je in de buurt zijn!
Oh lijkt me wel een fijne te zijn om te doen. Ga ik idd onthouden voor als we in de buurt zijn 🙂
Zeker doen! In de buurt zitten ook de grotten van Han (ga ik nog over bloggen) en zijn ook echt de moeite!
Volgens mij zijn wij daar ooit op kamp geweest! Niet in de grotten, wel in Eprave.
Serieus? Wel geen idee, maar kan natuurlijk ook lang na mijn tijd zijn geweest!
Hoe doe je dat, merken dat het ergens druk is, en dan van ergens anders vertrekken? Rijd je daar naartoe, scan je ff en beslis je dan naar een ander toegangspunt te rijden?
Lijkt me kei slim, maar ik zou daar moeilijk vinden – nee jongens, we zíjn al vertrokken!
Ja, exact, we reden Eprave binnen en dachten ‘wow, hier zit veel volk precies’ en keken dan op de kaart met de wandeling waar we nog voorbij kwamen en dat was Hamerenne, een klein gehucht en hebben ons daar ergens neergepoot. Het ding is gewoon dat we ons instinctief altijd willen omdraaien als het ergens (zeker onverwacht) te druk is, dus het is gewoon beter om dan een rustiger plekje op te zoeken, iets dat natuurlijk nooit zonder slag of stoot gaat 😉 want natuurlijk vind je zo snel snel niet een andere plek, maar beter zo dan gewoon al geen zin hebben om eraan te beginnen.
Wat een wijze les, en zo veel schoons dat er in zit. Eigen grenzen bewaken. Het naar je hand kunnen zetten in plaats van af te blazen of te forceren…
En een mooie reminder dat dat ook wat energie kost, maar wel de moeite waard is.
Dank je wel, dat moest ik allemaal nog even horen denk ik 🥰
Oh heel graag gedaan en dankjewel, eigenlijk had ik het zo helemaal niet bekeken.
Klinkt heel fijn! Mijn broertje heeft een wandelblog, misschien zit daar ook iets tussen voor jullie (veel is internationaal, wel, maar who knows ;): https://fromtheseatothelandbeyond.wordpress.com/wandelen-in-belgie/
Oh keitof, ik bekijk het eens! Dankjewel!