Ok, het is geen donderdag meer, maar een throwback mag altijd, zeker als het even de warmere temperaturen terughaalt, denk ik.
Een dikke vijf jaar geleden gingen we op citytrip naar Barcelona. Tuur was vier, Jan net geen twee en Mies een half jaar, dus we dachten; ideaal moment om te vliegen aangezien kinderen onder twee jaar gewoon bij op de schoot kunnen en we dus met drie vliegtuigtickets ons gezin van toen 5 naar Barcelona konden vliegen.
Van het vliegen herinner ik me nog dat iedereen in het vliegtuig op ons zat te wachten en niet echt ongelofelijk opgetogen was te zien dat die drie lege plekken in het midden van het vliegtuig zouden ingenomen worden door een gezin van vijf. Ik kan ze geen ongelijk geven, dat is nu niet het meest geruststellende beeld voor je aan een paar uur vliegen begint. Wat ik ook nog weet is dat de kinderen meer onder de indruk waren van de vliegtuigen die ze door het raampje zagen dan hetgeen waar ze inzaten en dat ze eigenlijk – ondanks het ontbreken van filmpjes en kleurboeken omdat we niet meer aan de handbagage geraakten –toch wel echt wel flink zijn geweest, maar dat ikzelf wel op van de stress was, schrik dat ze zouden beginnen gillen of huilen en we ze niet konden troosten en al die mensen op het vliegtuig boos onze richting zouden uitkijken, maar niet van dat alles dus. Ondertussen zijn we weer enkele jaren verder en zou ik wel terug eens willen vliegen, lijkt me heel leuk nu ze allemaal alweer wat ouder zijn en ze allemaal op een eigen stoel kunnen zitten 🙂
Maar over Barcelona dan, het was fantastisch om toen nog even de zon op te snuiven tijdens de herfstvakantie. Barcelona was kleurrijk, ongelofelijk druk en was gewoon heel leuk om te doen. Onze hoogtepunten:
- Het geweldige appartement waar we logeerden in een ideaal rustig stukje Barcelona: L’Eixample.
- De mooie architectuur in Casa Milà, in de Sagrada Familia, in Fundació Mies van der Rohe en in Park Güell (handig om te weten is dat je bij de eerste twee meestal wel voorrang in de rij krijgt als je met kinderen staat aan te schuiven!)
- Het Fundació Joan Miró én het naar hem genoemde park. Sinds ik het kon appreciëren is hij mijn absolute favoriete kunstenaar.
- De téléferic die ons naar de Montjuïc leidde (weliswaar met beetje angstzweet want ik heb het niet zo op – dixit vierjarige Tuur – bakskes aan een kabel hoog boven het water)
- Het Olympisch park en bijhorend dorp
- Het Palau Nacional en oh zo jammer dat de fontein het niet deed
- Tapas eten in de vele tapasrestaurants en ontdekken dat onze 100% reisgids het altijd bij het rechte eind heeft met leuke adresjes!
- La Boqueria, de overdekte markt van barcelona, altijd tof maar waar ik wel boze blikken en vermanende vingers kreeg toen ik foto’s trok 🙂
- Leuke pleintjes als Placa Reial
- Winkelen aan Placa d’Espanya
- De ramblas en de omringende straatjes, ook by night na een stevige siësta, want in Barcelona is alles minstens open tot 21 uur
- De metro met zijn liften, hoera!
- Natuurlijk ook het strand en de zee
- De vele parken op de Montjuïc
En opnieuw – als ik de foto’s bekijk – schrik ik ervan hoe jong de kinderen en wij waren, hoe zot die onderneming eigenlijk was, maar vooral hoe plezant ook. Meer van dat en nog zo vaak mogelijk!
Leuke tips! Ik noteer er alvast enkele voor als we binnen enkele weken naar daar gaan met stien.
Oh dat is keileuk! Laat weten of je iets aan de tips hebt gehad!
De ramblas met de opdringerige schooiers en verkopers (drugs, zonnebrillen) en ook de ramblas met de veel te dure eettenten (en bovendien slechte kwaliteit van eten). Maar zo’n straten kun je aantreffen in iedere grootstad denk ik. Voor de rest is Barcelona wel overweldigend.
Met een trosje kinderen heb je minder last van de opdringerige (drugs)verkopers 😂