Thanksgiving en de gevulde kalkoen

dscf8728

dscf8730

dscf8740

dscf8747

Het stond al zo lang op mijn lijstje, een gevulde kalkoen. Maar echt al heel lang, al zeker een jaar of 8 vermoed ik. Belachelijk lang dus, maar op de één of andere manier kwam het er maar niet van, want wanneer maak je in godsnaam zo een beest klaar? Met kerst mogen wij namelijk onze voetjes altijd onder tafel schuiven, met kerstavond eigenlijk ook en met nieuwjaar nog meer van hetzelfde. Het moest dus thanksgiving worden, maar aangezien we daar altijd achter kwamen als het net gepasseerd was, zijn er dus heel veel jaren overheen gegaan. Dit jaar zou ik vrienden uitnodigen en zo geschiedde en ik vermoed zelfs dat er een kleine traditie is geboren 🙂

Maar de kalkoen dus. Ik heb foto’s van hoe ik de kalkoen vul en de wederhelft hem chirurgisch dicht, maar misschien is dat niet echt iets voor gevoelige lezers, dus vertel ik maar in woorden de wat’s en de hoe’s! Eerst wel even zeggen dat dit echt niet moeilijk is, echt, dit was misschien één van de makkelijkste voorbereidingen voor een etentje ooit, met een meer dan maximaal effect! Op voorhand deed ik wat opzoekingswerk op verschillende websites en maakte er uiteindelijk mijn eigen versie van. Ik ben namelijk niet zo heel goed in slaafs recepten volgen, tenzij ik bak, dan komt het wiskundig brein, tot op de milligram, naar boven.

Nodig (we waren omgerekend met 6 volwassenen en hebben nog wel wat over):

Een kalkoen. Ik ging voor mijn kalkoen naar de poelier. Lokale handelaars zijn zo geweldig: mensen die hun vak echt kennen en je overladen met tips en goede raad. Hij stelde een ‘kleine’ kalkoen voor, wat neerkwam op een kleine vier kilo meesterlijk ontbeend pluimvee de dag erna.

Voor de vulling mocht ik zeker niet boven anderhalve kilo gehakt gaan, dus ik besloot het volgende te doen:

  • 1 kg kippengehakt
  • Een bakje kastanjechampignons
  • Verse platte peterselie
  • Handvol rozijnen
  • Dikke ui
  • Peper & zout
  • Eigeel en broodkruim
  • Boter en kalkoenkruiden (die ik meekreeg van de poelier)

De vulling maken

Voor de vulling snipper en stoof je de ui, net zoals je dat ook met de gesneden champignons doet. Je mengt het gehakt met de champignons, de ui, de gehakte peterselie (genoeg – ik deed de kruin van een heel plantje erin), de rozijnen en het eigeel; Als het een beetje te nat aanvoelt doe je er wat broodkruim bij. Kruid zeker voldoende met peper en zout.

Dan het vullen, dichten en rusten

Leg de kalkoen open en vul de holtes, gewoon ‘dig in’ en naai dan de kalkoen toe (heel secuur zodat er geen openingen meer zijn).. Als je daarvoor – net zoals ik – een wannebe-chirurg in huis hebt (en dan te weten dat ik degene ben die verslaafd is aan Grey’s Anatomy :)): jeuj! Er is normaal gezien nog zo een stukje poep, dat mag je er afsnijden.

Laat de kalkoen rusten in de koelkast (volgens de poelier liefst zelfs een nachtje, maar ik deed dat slechts een paar uur omdat het dekentje vrijdag in de zetel gewoon te warm was)

Bakken

Verwarm de oven voor op 180°C. Ik las ergens dat je per kilo kalkoen moet rekenen op 35-40 minuten baktijd (dus terugtellen is hier echt belangrijk als je ’s avonds niet een paar uur wilt wachten!) en dat een keukenthermometer goed van pas kan komen, beiden zeer waar!

Als je de kalkoen gaat bakken beboter je hem eerst en kruid je die met de kalkoenkruiden. Ik las (te laat) dat je hem ook kan beboteren onder het vel, maar dat moet je natuurlijk doen voor je hem toenaait, ik deed zaterdag met die informatie dus van ‘oepsie’ (mijn spondeligger krijgt de kriebels van het feit dat ik nooit alles echt goed lees) dus beboterde ik dan maar meer dan overdadig in alle hoekjes en spleetjes bovenop. Ik heb niet het gevoel dat we de boter binnenin misten maar de volgende keer ga ik dat wel doen.

Pak de kalkoen volledig in met aluminiumfolie in en zet hem in de oven op een rooster boven een ovenschaal (om het vet op te vangen) en bak hem een dik uur (2 * 35-40 minuten). Haal de kalkoen nu uit de oven en verwijder de folie, zet hem terug op het rooster boven de ovenschaal. Bak opnieuw een dik uur (2 * 35-40 minuten) zonder de folie. Tijdens die laatste shift heb ik de kalkoen een aantal keer bedropen met het opgevangen bakvocht. De keukenthermometer (op het juiste plekje prikken in het dikste gedeelte van de dij) moet 82°C aangeven. Haal de kalkoen eruit en steek hem opnieuw in een aluminiumjasje en laat zo’n 20-30 minuten rusten vooraleer je hem aansnijdt.

Snijden

Altijd grappig als je denkt: ‘halleluja ik heb dat hier gewoon efkes gedaan: een kalkoen gevuld en die ziet er ook nog eens prachtig uit! Jiehaa’ om dan te beseffen dat niemand aan tafel weet hoe je dat aansnijdt 🙂 Gelukkig zijn er dan genoeg filmpjes online te vinden. Maar eens dat stukje kalkoen op ons bord lag, kon ik zelf, lekker onbescheiden, zeggen dat het echt enorm lekker was!

Voor de bijgerechten hield ik me een beetje in (we hadden tenslotte 4 kg kalkoen!) dus heb ik uiteindelijk geen maisbrood of extra geroosterde groenten meer gemaakt, maar wat er dan wel op tafel kwam en werd gesmaakt:

  • Een sausje van de aanbaksels uit de ovenschaal met een scheutje cognac en een beetje (light) room. Zalig!
  • Aardappelgratin: het beste recept vind ik dit. Ik heb wel ‘vals gespeeld’ door mijn aardappelen al op voorhand te stomen omdat ik alles op hetzelfde moment op tafel wou en de ervaring me leert dat gratin wel eens heel lang op zich kan laten wachten.
  • Knolselderpuree & gestoofde peertjes waarvoor ik de recepten hier vond.
  • Geroosterde pompoen: ik had nog een halve butternut liggen van de lasagne vorige week dus heb ik de pompoen in stukjes gesneden en besprenkeld met olijfolie en dragon, in de oven gestoken zo’n 25 minuten op 200°C, af en toe alles omzwiepen.
  • Veldsla

We sloten de avond af met een heerlijke klassieker: brownies die de kinderen hadden gemaakt.

Yep, Thanksgiving is een blijvertje en ik heb mijn gevulde kalkoen eindelijk gemaakt. Weer iets dat ik kan schrappen van mijn bucketlist!

Altijd fijn om iets te horen!