Tremendous twenty

2020, het jaar dat begon als een sneltrein en waar er ontzettend veel in stond te gebeuren. We werden beiden 40 en we zouden (whoop whoop!) over een oceaan vliegen voor een roadtrip in Mexico, de hobby’s (oh mijn tekenschool en oh zijn schermles) bleven we koesteren, de man zou het op werkvlak een beetje rustiger aandoen en ik zou hem IT-gewijs ondersteunen, in de zomervakantie zouden we opnieuw gaan kamperen (in Schotland, onze eerste ‘echte’ reis als koppel herdoen met de kinderen), we zouden zoals altijd gasten ontvangen en tussendoor zouden we (de man en ik, als de kinderen op KSA-kamp/weekend zijn) er ook stilaan echt op uit trekken met onze bus die we dan provisoir een beetje zouden omtoveren tot een camper (lees: alle zetels plat, mat erop, slaapzakken erin, gasvuurtje mee en weg zijn wij!) Net zoals bij iedereen lagen er hier dus ook heel wat plannen te wachten om uitgevoerd te worden, tot corona aan de noodrem trok.

Uiteindelijk werd 2020 helemaal anders, we gingen helemaal nergens meer naartoe, we ontvingen niemand meer, de man kreeg het niet rustiger (integendeel zelfs), de hobby’s werden niet gekoesterd maar opgeschort… en die sneltrein werd een boemeltje dat systematisch vaart minderde.  

Ik zou liegen moest ik zeggen dat afgelopen jaar een openbaring was én dat ik ontzettend veel geleerd heb ofzo, want ik had echt wel heel graag langs de tempels van Teotihuacan gewandeld, of onze tent neergepoot op het desolate strand van Usk, of gasten ontvangen, of gewoon kunnen lesgeven, of de kinderen hun feestjes laten doorgaan, of etentjes met vrienden hebben, of… maar het was zeker geen slecht jaar, verre van… daarvoor moet ik maar eens door de foto’s scrollen!

Het was gewoon een ontzettend jaar, ontzettend vreemd en ontzettend warm tegelijkertijd. Het was constant schakelen tussen stilstaan en lopen, offline en online, wachten en ondernemen… en het was een jaar waarin ik (nog) meer dan anders beseft hebt hoe goed we het hebben, hoe gelukkig ik ben met ‘ons team’, hoe belangrijk ‘gezond zijn’ is, hoe schoon sommige vriendschappen zijn, hoe fijn het is om mensen rondom je heen te hebben, hoe groot de lokroep naar de natuur is en nog zoveel meer…

Ik deed een #bestnine op Instagram maar dat zijn likes, hier doe ik van #besttwenty die voor mij het jaar kenmerken, maw de hoogtepunten dus:

• We vierden – excl de man, maar ondertussen hij ook gisteren – iedereen in lockdown én daarvoor haalden we alles uit de kast met kronen en snoeptaarten. Ik ben er zeker van dat de kinderen hun grote feestjes misten, maar toch ook heel erg genoten van deze exemplaren.
• De man en ik werden 40! Zot!
• Ons eerste feest werd tevens ook ons laatste feest van het jaar: onze jaarlijkse meters & peters brunch, gelukkig was het een topeditie omdat iedereen er bij was! De foto’s maken me blij maar ook weemoedig want het is dus echt al een jaar geleden dat we veel van hen zagen.
• Ergens in februari ging de man nog met Tuur voor de alternatieve plechtige communie op weekend naar Parijs, wat heerlijk was voor hen beiden.
• De kinderen vierden nog gewoon carnaval en deze foto brengt me altijd aan het lachen, want dat Chineesachtig vestje dat Mies daar draagt komt uit mijn kleerkast van 15 (?) jaar geleden. Toen ik besefte dat dat vestje het toch niet helemaal was, besloot ik het bij te houden voor de verkleedkoffer van toekomstige kinderen. Ik heb er lang op moeten wachten voor het opnieuw gedragen werd.
• De man en ik gingen tijdens het eerste KSA-weekend nog op een tripje naar Maastricht wat heerlijk was en tevens het laatste wapenfeit. Drie weken later ging alles op slot.
• Gelukkig konden de kinderen toch nog op KSA-kamp in de zomer én daar genoten zij echt enorm van.
• We ontdekten nieuwe trage wegen in de buurt en deden enkele prachtige wandelingen maar waagden ons ook aan één bangelijk exemplaar. Wandelen is en blijft deugddoend, als ik merk dat ik het lastig heb, dan is dat echt één van de manieren om rustiger te worden.
• Een foto van onze reis naar Wales werd gekozen als coverfoto voor het magazine van ‘Kleine Glotetrotter’, op het artikel binnenin heb ik gezweet maar dat magazine thuis zien liggen maakt me nog altijd ontzettend trots! #bucketlist
• Ik bakte weer meer, en wat had ik dat gemist. Die pasteis op de foto waren één van de lekkerste baksels van het afgelopen jaar.
• We hadden een prachtig voorjaar, een hete zomer met waterpret en zagen sneeuw in de kerstvakantie, het weer zat achteraf bekeken echt wel mee, toch ook wel iets dat de moraal maakte denk ik. Dat we sneeuw zagen afgelopen vakantie was heerlijk, maar ik zit toch ook al wel op hete kolen voor die eerste lenteprikken.
• Ik (her)ontdekte waar mijn hart harder van klopt en deed online cursussen die me aan denken zetten, waardoor ik opnieuw plezier kreeg ik tekenen en enkele knopen op het werk doorhakte.
• Ons Paula bleek nog waardevoller dan ooit vermoed. We brachten er zoveel tijd door dat we beseften dat we dagelijks willen meeleven met de seizoenen en dus nu verhuisplannen hebben (niet naar de Ardennen hoor!). De man maakte er dit jaar ook een tuintrap en installeerde een sauna, ik haalde buiten-kookgerief in huis en we hadden ontzettend veel leuke avonden aan de vuurput. Het is een hele grote luxe om zo een plek te hebben waar je tot rust kan komen.
• De man en ik konden dan weliswaar niet meer op weekend of uit eten, maar we genoten wel heel erg hard van gestolen uurtjes waarin we een klein toertje gingen wandelen onder ons twee.

Niet op de foto’s maar wel een hoogtepunt:

• Ik las nog nooit zoveel als afgelopen jaar
• Mijn twee nieuwe vakken op school werden succesvol afgerond en ik werd er echt blij van om me nog eens stevig in iets vast te bijten.
• Alle postpakketten en brieven/kaartjes/… die ik op de post deed: voor de Sint, voor Kerst, onze meters & peters brunch (zal ik nog wel eens vertellen want dat was eigenlijk al 2021) etc… ik werd/word blij van het maken van zo een klein kadootje in postformaat.
• en vermoedelijk nog wel meer…

Dus hoe ‘ontzettend’ 2020 ook was, het zit hem duidelijk altijd in de kleine dingen! Hopelijk was dat bij jou, fijne lezer, ook zo!