Elegant Eighteen

Zoals het moet, zo op het einde van alweer een goed gevuld jaar, een jaaroverzicht met deze keer 18 foto’s. Wat is 2018 voorbij gevlogen en wat is er weer veel gebeurd. Als ik de foto’s bekijk, dan blijft het moeilijk om te selecteren, dus haal ik ze van Instagram waar er sowieso al maar een kleine selectie verschijnt (tip: je foto’s downloaden kan je via de chrome plugin). Mijn hart wordt blij van het zien van zoveel blije gezichten, van zoveel avonturen, van zoveel warmte… wat voel ik me opnieuw gezegend met mijn bende geluk zo dichtbij.

De hoogtepunten of de meeste memorabele momenten – in willekeurige volgorde – van een elegant ’18 (dank Glenda, voor dat lijstje vorig jaar dat weer van pas komt!):

1. We genoten keihard van mekaar, we zijn een hecht team, we zien mekaar graag en bij uitbreiding de mensen rondom ons. Ik las deze quote ‘Some people make you laugh a little louder, your smile a little brighter, and your life a little better.‘ en ik ben blij dat er zo meer dan ééntje in mijn leven is. Ik denk dat dat misschien 2018 het best omschrijft, ondanks ook lastige en moeilijke momenten, beseffen wie er echt voor altijd in je team zit én daar echt dankbaar om zijn.
2. Afgelopen jaar trokken we twee keer verder weg naar Brighton en Lissabon. Twee keer was dat fantastisch, het was heerlijk om een paar dagen aan de andere kant van het water door te brengen én het was een fijn weerzien met de Portugese zon (hoewel we eigenlijk best veel regen hadden bedenk ik me nu).
3. Dichterbij huis zaten we enorm veel bij Paula, of dat probeerden we dan toch én we genoten daar van de vele dagen bij de haard, in de zetel voor de tv of met een boek in het raam, of lekker buiten bij de vuurput of in de boomhut waar de man keihard aan werkte (en die ik nog altijd moet bloggen). Heerlijke avonden die mochten blijven duren, veel lachen en veel plezier.
4. Door de rust bij Paula en de lange zomervakantie die we er hadden, begon ik terug te lezen, hoe geweldig is dat, zie hier mijn zomerreeks boeken & beelden waarvan ik hoop het nog vaak te kunnen herhalen. Mijn GoodReads challenge die ik erna misschien net iets te weinig realistisch had ingesteld, heb ik voorwaar niet gehaald, maar wat maakt het uit, ik ben er terug mee begonnen, hoera!
5. In de zomervakantie werd er weinig gewandeld, maar eens te meer genoten van de rust in Paula en aan ons plekje met BBQ aan het water, ijskoud was dat water, maar deugddoend tijdens de hete zomerdagen. Het is een plekje dat voor mij de zomer van 2018 markeert. Ik was ernaar op zoek na die fijne Columbus-serie op TV én we hebben het zo goed als onmiddellijk gevonden.
6. We wandelden wel enorm veel in de andere seizoenen tussen bloesems, in de velden, langs rotspartijen, in Sintra, aan het water of in prachtige bossen (en ik moet er daar nog heel veel van bloggen). We ontdekten ook veel andere leuke plekken in ons landje, zoals de tunnel van Linglé, de toren in Bouillon, het kasteel van Sedan… en we herontdekten het geocachen waardoor we ooit begonnen wandelen met de 300^e geocache deze week (als je vriendjes wil worden, wij zijn surmarutsi).
7. Er werd veel verkleed, veel gesupporterd, veel gevierd met carnaval, het WK met onze Duivels, met een slijmfeest voor Bob en een vossenfeest Mies, een echte fuif voor Tuur (nog te bloggen), met familie en vrienden, rond de feestdagen maar ook lange zomerdagen en -avonden op heerlijke terrassen.
8. Maar er werd ook jammer genoeg afscheid genomen van opa tractor, dankbaar dat we hem zo lang hebben mogen kennen.
9. Tuur sprong een jaartje en dat was – denk ik – een goede beslissing. Het vlak waar we allemaal het meeste schrik van hadden, was het emotionele, maar dat was voor niets nodig. Hij kwam terecht in een topklas, heeft fijne vrienden en wordt nog steeds uitgenodigd voor feestjes van zijn vorige klas, dat zit dus goed. Het cognitieve luik waarvan iedereen dacht dat dat sowieso zou lukken, gaat ook maar is lastiger want hoe moet je studeren als je dat nog nooit deed? En zo zie je maar, vanzelfsprekend wordt het nooit.
10. We ontekten de buurderij én over alles waar ik enthousiast over ben, kan ik niet zwijgen, dus jullie – lieve lezers – ontdekten die ook met mij 😉 Eten speelt eigenlijk echt wel een prominente rol in ons leven want als ik aan al die fijne vakanties terugdenk, dan denk ik vooral aan de margarita’s en burrito’s in Brighton, de pasteis en de foodmarket in Lissabon én het heerlijke diner bij FG Foodlabs in Rotterdam.
11. De job gaf me veel werk maar ook bakken voldoening. Ik kan er nog altijd niet bij dat ik twee dagen mocht doorbrengen op de ESA site in Redu (mijn nerdhart, oh mijn nerdhart), dat ik Valencia kon ontdekken met collega’s, dat ik word uitgedaagd om mijn C1 Engels te halen (hoewel dat even in de ijskast zit doordat er gewoon te veel ander werk was), dat ik onderzoek doe rond computationeel denken en het best fijn vind om anderen daarmee te inspireren (dus als je vragen hebt, shoot!) en dat ik me nu ook verdiep in immersive learning (AR, VR) waardoor ik naar het grote OEB congres in Berlijn kon. Het is druk en het vraagt veel, maar als ik het zo op een rijtje zie besef ik ook hoe fijn ik die uitdaging vind.
12. De kinderen zitten ondertussen allemaal in de kSA én zijn daar echt heel content, dit jaar zullen ze dan ook allemaal op kamp gaan én allemaal veel post moeten krijgen, geen kindje meer om effe thuis te verwennen wat een beetje jammer is, maar anderzijds geeft het ons ook heel veel zuurstof, want ineens konden we een weekendje met z’n tweetjes doorbrengen in Rotterdam! Achteraf kwamen we erachter dat we eigenlijk dit jaar 20 jaar samen zijn (!) de man en ik, laten we het erop houden dat dat weekendje daarvoor bedoeld was 😉 #bigwederhelftlove
13. De hobby’s blijven prominent aanwezig: KSA, tekenlessen de aangezwengeld worden door de crea-kamer, schermen met z’n tornooien en zwemlessen. Doordat laatste is er nu nog maar één kindje dat niet kan zwemmen én dat maakt ons leven in een zwembad echt een pak makkelijker. De kinderen vinden het trouwens heerljk om samen te gaan zwemmen en daardoor ontdek ik opnieuw de fun van glijbanen en wildwatergedoe. Daarnaast vinden ze het ook heerlijk om overal met de fiets naartoe te gaan, je zou haast denken dat ze geen kinders van mij zijn, allemaal zo sportief 😉 anderzijds, Mies wil er liefst vanal nog een hobby bij én dat werd opnieuw duidelijk met haar optreden bij ‘iedereen componist’. Wij zoeken voor die meid dus opnieuw pianolessen buiten de strikte academie om, dus als je iets of iemand kent: wederom shoot!
14. En één van die hobby’s van hen is ook mijn hobby geworden: tekenen! Ik droom al van tekenlessen van toen ik mijn naam kon schrijven én meer dan 30 jaar later maak ik er eindelijk echt werk van. Het maakt me zo blij dat dat er bij past op zaterdag (dankuwel lieve wederhelft) én dat ik nieuwe mensen heb leren kennen die de tekenles altijd wat leuker maken (want soms is de onkunde best frustrerend, neem dat maar aan)
15. Marit werd geboren, mijn vijfde metekindje! Ze weten niet wat ze me aandoen in deze sowieso al dure periode 😉, maar nee, met heel mijn hart en ziel ben ik dat én van zodra ze wat groter is, kan ze komen logeren en hebben we er weer een extra dochter bij, iets waar Mies nog altijd op uit is.
16. Ook al is de man al veel vaker in de vakanties thuis dan vroeger, toch span ik nog altijd de kroon en was mijn dagje alleen aan de zee met de kinderen er echt ééntje om in groot formaat in te kaderen. Ondertussen doet die man dat ook, zo af en toe eens thuis zijn bij de kinderen terwijl ik moet werken én die dagjes zijn ook steevast heerlijk als ik de wazige foto’s via de telefoon dan binnenkrijg. Ze worden ouder de kinderen en het wordt er er echt makkelijker op, alleja, op dat uitjes-vlak dan toch.
17. We verschenen twee keer in een boekske! Ik kreeg mailtjes, wist niet goed wat ermee te doen én deed het dan toch maar. Er werd er een reportage gemaakt over ons huis in Mechelen voor Femma én we verschenen met Paula in het magazine voor Notarissen Note Bene  (pagina 56-57). Dat tweede was ik eigenlijk tot een dikke maand geleden al weer vergeten, maar kijk, hier dan toch. Je ziet zo een overzicht lezen, geeft af en toe ook wel iets nieuws!
18. We hadden opnieuw een stel exotische gasten in huis, uit Nepal deze keer. Wat een belevenis, wat een schone chaotische drukke en vermoeiende dagen, elke keer opnieuw. Dat Nepal hoog op ons reislijstje staat is dan weer een dure bijkomstigheid als we er ooit al geraken (de lotto winnen, ja dat is ons doel voor 2019) en anders zijn het de sjaals die onze auto en huis sieren, de magneten op de lift en de foto’s in het album die ons hart blij steevast maken. #namaste

En daarmee zijn we rond, de 18 van 2018 (en vermoedelijk ben ik weer heel wal vergeten), maar wederom wat een jaar. Naar meer van dat in 2019.

Alvast het allerbeste voor jullie, fijne lezers, dat het morgen een fijn oudjaar mag zijn én overmorgen nog een beter begin!